MICHAEL STEMMING
er golven mensenzielen
westwaarts getrokken
in’t gaan gericht,
over het wijds gerijpte land
de voorwaarts strevenden
gehuld in mensengestalten
stromen zonverzameld voorbij
koperen
klanken omhullen hen
in niet te stuiten voortgaande maten
en ritmen wisselen blijmoedig
het muzisch vlechtwerk klinkt vuur doorwarmd, gewichtloos
een bries verluchtigt de deelnemenden
wiens zielen zekervol gerijpt
wiens klanken,
opgenomen samenkomen
als ware het één stem
een wel luidend koor
een zee van tonenlijnen
ridderlijk verheugd dein ik mee
het machtig dalende zonlicht tegemoet
naar daar, waar 't louterend goud
ons vurig
vlammend opwacht YLC J
GABRIËL STEMMING
vredig zangend in't oneindig
klinkt de konde van het kind
als een bijen wiegend zoemen
dat mijn blij gemoed bezingt
hoe de nachten innig zwijgen
wereldschijn onttoverd raakt
sterrenlichten
neerwaarts dalen
het kristal zich vleugelen laat
vredig zangend in't oneindig
klinkt de konde van het kind
als een bijen wiegend zoemen
dat mijn blij gemoed bezingt
hoe het ruisen stilte wordt
't lang verwachten ruimer,
wijd
kiemen warmend wortel schieten
't donkerend blauw haar mantel spreidt
vredig zangend in't oneindig
klinkt de konde van het kind
als een bijen wiegend zoemen
dat mijn blij gemoed bezingt
hoe de vliezen openbreken
de ziel voldragen baart haar vrucht
opstijgt hoopvol, hoger, hoger
jubelend in verre vlucht
vredig zangend in't oneindig
klinkt de konde van het kind
als een bijen wiegend zoemen
dat mijn blij gemoed bezingt YLC
J
RAFAËL STEMMING
-laat de brug maar oostwaarts neder
in het twinkelende vonkenspel
'k til u op als kleine veder
naar uw oorsprong, de zonne-wel
wijds ontsluiten de wereldklanken
door de hemelpoorten hoog
milde,
lichtende gloriestromen
verenen zich tot regenboog
jubel wekroep, vogelen zang
't pril bestaan mij zo zuiver begroet
ik bespeur haar sluier glimlach
die mij zo zachtkens aansporen doet
-laat de brug maar oostwaarts neder
in het twinkelende vonkenspel
'k til u op als kleine veder
naar uw oorsprong, de zonne-wel
te betreden voorbij het water
de verre verten van 't groene land
waar de aarde door dauw gekust
gewillig mijn voeten beluistert
zij tastende weten
hoe onder hun schreden
genezing hen balsemt
met de kracht van de rust
-laat de brug maar oostwaarts neder
in het twinkelende vonkenspel
'k til u op als kleine veder
naar uw oorsprong,
de zonne-wel
tast tesamen, hoor zie, ruik en proef
wat hier werkelijk is en waarachtig
hoe de schepping zich aan't mens-worden schenkt
zo heilzaam, zo woordkrachtig
nog omneveld zingt mijn vreugde
mij op weg naar het
nieuw verbond
o gij verre geestesruimte, o gij helende zonnekracht
ik verlaat mijn lichtende denken op uw graal, uw heilige grond YLC J
URIËL STEMMING
de werkelijke werkelijkheid
zo zonne gloedvol binnengaan
ontvouwt wat wezenlijk werkzaam is
íngaan in de wereld
waar de macht van de zon kernkrachtig klinkt
het kaf zonderend wordt
afgescheiden
waar essentie koninklijk heerst
vreugdevol danst en edelend gloeit
waar de vlam (wortel van inzicht) zegeviert
de werkelijke werkelijkheid
zo zonne gloedvol binnengaan
ontvouwt wat wezenlijk werkzaam is
de adele mensenziel
beweegt ver
voorbij schepping's omtrek
in het warmende wereldlicht
in de lichtende wereldwarmte
ik sta mij toe -aldaar YLC J